ELASU ÇEŞMESİ

ELASU ÇEŞMESİ

Palu'nun Vahsen ovasında Elasu adlı bir çeşme vardır. Bu yörede yaşayan bir delikanlı askere gider. Ruslarla yapılan bir savaşta esir düşer.

       Bu esaret sırasında, kırlarda dolaşırken ineğini otlatan bir kadına rastlar. Kadının inek ile konuştuğunu ve birşeyler mırıldandığını duyunca kulak kabartır. Kadın:

       -Vah benim ineğim, Vahsen çayırında otlayasın, Elasu çeşmesinden su içesin.

       Asker, kendi yöresinden bahsedildiği için, dikkatini çeker. Kadına dönerek:

      -Teyze sen oraları nereden biliyorsun? der. Kadın:

       -Evlâdım ben oralardan geldim. Orası bizim memleketimizdi. Biz Ermeniyiz savaş sırasında buralara göç etmek zorunda kaldık.

      Kadınla asker, aynı yöreden olmanın ve gurbet ellerde karşılaşmanın heyecanı ile sohbet ederler. Kadın bir mektup yazarak gence verir. "Sen memleketine gittiğinde Elasu Çeşmesi'nin başına git ve çeşmenin başındaki, taşların içine bu kağıdı at."

      Zaman geçer asker serbest kalır. Memleketine dönünce de kadının verdiği mektubu Elasu Çeşmesi'nin başındaki taşların içine atar. Birden taşların altından büyük bir gürültü ile yüzlerce arı çıkarak etrafta uçuşmaya başlar.

      Delikanlı arılardan kendisini korumak için elini siper yaptığında eline çarpanlar, yere düşer düşmez altın olur.

      Diğer arılar da büyülü oldukları için, kadının yanına doğru uçup orada altın oldukları söylenir.

 
Kaynak: Harput Efsaneleri (Meftune GÜLER)

ELESKAV - Elazığ Eğitim, Sanat, Kültür, Araştırma Tanıtma ve Hizmet Vakfı