ARICAK GENEL BİLGİLER

3.1 TARİH

İlçemizin  tarihçesi konusunda kesin bilgiler olmamakla beraber, Arıcaklıların; Arapça el, yazması bir şecerede kerbela olayından sonra buraya gelip yerleşen  Mustafa Çelebinin çocukları oldukları söylenmektedir.

Mustafa ÇELEBİ'nin Mirvandaki nüfusunun artması ve komşu aşiretlerle olan iyi ilişkileri  Simserkislileri (Bugünkü gümüşkaya mahallesi) telaşa düşürür. Arası açılan iki kabile zamanla çatışmaya başlar. Bu çatışmalar neticesinde Mustafa ÇELEBİ o zamanlar Palu'da bulunan Osmanlıların uç beyi Kara Cimşit Bey kabilesinin himayesine girer.

Bu olaylar, bize ana yerleşim yeri olan Arıcak'ın Çaldıran savaşından sonra temelinin atıldığını göstermektedir.

Arıcak bu tarihe kadar Mirvan diye anılmaktadır. Mirvan (Miyanrüyan) iki nehir arası Osmanlıca (Mayrı) su yolu, Arapça (Meravin) su kanalı veya yöreye ilk gelen kadına atfen (Berivan) olarak verildiği ve zamanla Mirvan'a dönüştüğü ileri sürülmektedir. Osmanlıların egemenliğine girince Karabegan (Karabegler) olarak anılmaya başlanmıştır.

1960 yılından sonra da ARICAK olarak değiştirilmiş ve halen aynı isimle bilinmektedir.

1972 yılında merkez Arıcak köyü olmak üzere Saman ve Gümüşkaya köyleri ile birleştirilerek belediye teşkilatı kurulmuştur. 3392 sayılı kanunla da 19.06.1987 tarihinde ilçe olmuştur.

3.2 COĞRAFİ DURUM

İlçe Doğu Anadolu Bölgesi’nin güneyinde Doğu Anadolu ile Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin geçiş bölgesinde yer almaktadır.

İlçe genel olarak meşelik, çalılık, taşlık ve dağlıktır. Engebeli bir arazi yapısına sahip olan ilçe Güneydoğu torosların uzantılarından biri olan Ak dağların eteğinde yer almaktadır. İlçenin deniz seviyesinden yüksekliği 1100 m. dir

Arıcak'da karasal iklim hakimdir. Yazları sıcak ve kurak kışları soğuk ve yağışlıdır.

İlçenin kuzeyinde, Ak dağlar  ve Palu ilçesi, güneyinde İnceburun dağları ile Hani ve Dicle ilçeleri, doğusunda Servi dağları ile Genç ilçesi ve batısında ise Alacakaya ilçesi ile çevrilidir. Ak Dağların ilçenin mülki sınırları içerisinde kalan Ziyarasipi ve Hacı Ali dağının rakımı 2517 m. olup, Elazığ'ın en yüksek dağı olan Hasan dağından 399 m. daha yüksektir.

İlçe sınırları içerisinde Dicle nehrinin ana kollarından sayılan Berkilin ve Mirvan çayları ile birlikte pek çok küçük akarsu kolları geçmektedir.

İlçenin 257 km² olan yüzölçümünün %4'ü çayır ve mera, %56'sı bozuk baltalık orman, %9.5'i ekilebilir alan, %30'u da dağlık alandır ki daha ziyade taş ve kullanılmaz toprak parçasıdır.

3.3 SAĞLIK

Arıcak’ta 1 sağlık ocağı bulunmaktadır. 1 hekim, 12 sağlık personeli ile hizmet vermektedir. Erimli’de 1 sağlık ocağı, 1 hekim, 4 sağlık personeli çalışmaktadır. İlçe merkezinde 4, köylerinde 9 olmak üzere toplam 13 sağlık evi mevcuttur.

3.4 EĞİTİM ve KÜLTÜR

3.4.1 Mevcut Okul Durumu

3.4.2 Kültür

Arıcak, Elazığ'ın bir ilçesi olmasına rağmen Elazığ (Harput) kültür çevresinden az etkilenmiştir. Daha çok kendi coğrafyasına has bir takım kültürel özellikler arz eder. Bunun sebebi ise  Elazığ'la arasındaki ulaşımı zorlaştıran dağlık bir yapıya sahip 120 km. lik uzun mesafedir. Bununla birlikte temel kültürel espri aynıdır. Ancak, coğrafi konumu itibariyle komşu iller olan Diyarbakır ve Bingöl'ün kültürel yapısından da etkilenmiştir. Mesela, Elazığ oyun havalarından  çayda çıra Arıcak'ta kına gecelerinin temel oyunudur. Bunun yanında Bingöl'ün kartal-kaya, Diyarbakır'ın üç adım ve halay gibi folklorik oyunlar, Arıcak'taki düğünlerde en fazla oynanan halk oyunlarıdır.

Arıcak'ta evlenme yaşı 17-18'dir. Eskiden çok yaygın olan başlık parasında son zamanlarda azalma görülmüş ve başlık parası olarak alınan paranın tümü, kız babası tarafından kıza çeyiz olarak kullanılmaktadır. Altın ve çeyiz sandığı ilçedeki evliliklerde ön şart olup, her çeyiz sandığında muhakkak çakma ve iğne oyalı yazmalar bulunur.

3.4.3 Turistik Değerler

Dicle nehrinin kaynağını oluşturan Mirvan çayının ilçe merkezinden geçiyor olması, ilçenin dört bir yanının çeşitli ve yüksek ağaçlarla kapalı, doğal bir şemsiye görünümünde bulunması ve ilçenin her tarafından akan  berrak ve soğuk sularıyla özellikle mayıs ve eylül ayları arasında 5 ay süreyle bir doğa harikası görünümündedir. Erimli kasabasında da doğa harikası bir şelale bulunmaktadır.

3.5 TARIM ve HAYVANCILIK

3.5.1 Tarım

Arazi yapısı itibariyle ilçenin geçim kaynağı tarım ve hayvancılığa dayanır. Vatandaş dededen kalma iptidai usullerle tarım faaliyetlerini yerine getirmektedir. Ancak, son zamanlarda bu iptidai usullerin yerini makineleşme almaktadır. Bununla beraber tarımda suni gübre kullanımı oldukça yoğundur. Narenciye çeşitleri dışında ilçede her türlü meyve, sebze, hububat ve baklagiller çeşitleri ekilip yetiştirilmektedir.

3.5.2 Hayvancılık

İlçenin başlıca geçim kaynaklarından birisi hayvancılık olmasına, hayvancılık faaliyetlerinin oluşturduğu ekonomik yaşam pazara yönelik olmayıp, aile ekonomisi şeklindedir. İklim yönünden hayvancılığa müsait olan ilçede halkın fakir oluşu ekonomik bir hayvancılık yapmasına müsait değildir. Son zamanlarda bazı hayvan ırklarının iyileştirilmesi yeni geçim kaynakları olarak arı kovanları dağıtımı gibi çalışmalar yapılmaktadır. Özellikle OR-KÖY projesi ile 1989 yılında toplam 71 çiftçiye; 39 ünite arıcılık, 17 ünite süt inekçiliği ve 15 aileye koyunculuk üniteleri dağıtılarak hayvancılığın ıslahı ve geliştirilmesi cihetine gidilmiştir.

Bununla birlikte 1997 yılında vakıftan 110 aileye 550 adet arı kovanı dağıtılmış ve ilçede arıcılığın geliştirilmesine büyük katkı sağlanmıştır.

3.6 ULAŞIM ve ALTYAPI

İlçede ulaşım sadece karayolu ile sağlanmakta olup, karayolunun da halen 25 km’si asfalt değildir. Bu nedenle, karayolu ulaşımı minibüslerle ve zor şartlarda sağlanmaktadır. İlçenin bütün köyleriyle ulaşım ağı sağlanmış olup otomatik telefon bulunmaktadır.